Recent schreef de Belgische krant De Standaard dat een Amerikaanse multinational, QuintilesIMS, diagnostische patiëntendata van Belgische zorginstellingen koopt, en daar een dienst voor terugverkoopt: de performance van deze instellingen op zaken als de efficiënte en doelmatige inzet van geneesmiddelen. Ziekenhuizen vinden dat interessant, want dat geeft ze informatie over ‘hoe ze het doen’ ten opzichte van collega instellingen, en bovendien verdienen ze er wat mee. Maar de keerzijde is wel dat het een kostbare dienst is die het Amerikaanse bedrijf verleent, en een die bovendien niet persé in het belang is van de patiënt, het is immers primair het ziekenhuis dat er bij gebaat is – en de pharmaceutische klanten van QuintilesIMS, die zo precies te weten komen wie waar wat voorschrijft. Bovendien zijn het gezondheidsdata van individuele burgers, waar een organisatie alleen in mag handelen onder uitdrukkelijke toestemming, en de data moeten absoluut geanonimiseerd worden. Jan De Maeseneer, professor-emeritus in de huisartsengeneeskunde van de Universiteit Gent, en Marc Moens, voorzitter van het Belgische artsensyndicaat BVAS, plaatsen hier zeer kritische kanttekeningen bij. ‘Al die informatie is bedoeld om marketingstrategieën van bedrijven uit te werken.’
Maar stel, stel dat de toestemming voor data gebruik netjes te regelen is, net als de veiligheid en traceerbaarheid van de data, dan nog blijft er een groot vraagstuk open. Het punt waar het om draait, en wat niet klopt is: is deze vorm van datahandel nu werkelijk in het belang van de patiënt/burger? Marc Moens is daarover negatief: ‘uit niets blijkt dat deze gegevens nuttig zouden zijn voor de patiëntenzorg.’
De vraag is dus: kunnen de inzichten en het economisch voordeel uit gezondheidsdata nu echt niet op een andere manier gecreëerd worden, een waarbij het belang van de patiënt direct gediend is? MD|OG denkt dat het anders moet en anders kan.
Lees hier het originele artikel uit De Standaard van 6 oktober 2017: “Big Pharma is Watching us”
